Babasından ilk tokatını yemiş çocuğunki gibi bozuldu algı dünyam. Sevgi ile nefretin koca bir cüssede karışıp, ortaya çıkardığı öfkenin baskısından tarumar oluş; pis bir hal. Annemin sütü çekilmiş memelerinden medet umarcasına sarıldım boş sigara paketine ve kül tablasında kalan izmaritlerden aldığım birer nefes, pörsümüş memelerden zoraki akan bir damla ekşi süt kadar çare oldu derdime.......
.......
Uyku dağına tırmanmaya çalışırken, bin bir katman olmuş dert tomarı yolumu keser, bu dünyadan kopmama izin vermez böylesi gecelerde. Ta ki bedenim tir tir titreyecek kadar zayıf düşüp de ilk kabus öncesi (ki kısa sürede içine düşerim o kabusun); gözlerim kendiliğinden kapanana dek. Oysa ne zor olmalı sevdiğinden nefret etmek, nefret ettiğini sevebilmek. Belki de zaman soytarı. Erişilebilirlikler çağında, çokluğun açlığı yaşanan. Yürekler her duyguya aşina, geçişler süratli. Kah ödlek, kah cesaretli..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder